Sporen van gebruik | imperfectie | het verstrijken van de tijd
Als Femke naar de wereld kijkt dan wordt haar blik vooral getrokken naar oude gebouwen, aangetaste muren en opgelapte objecten, waar de mens, de natuur en de tijd zijn sporen op heeft achtergelaten. Deze beelden en vormen intrigeren haar doordat ze niet bedacht zijn, maar zijn ontstaan door toevalligheden en het verstrijken van tijd. De natuurlijkheid en imperfectie die deze beelden met zich meedragen ervaart Femke als schoonheid.
In haar schilderijen streeft ze dit na. Ze werkt echter niet naar de waarneming, maar laat een schilderij ontstaan in het proces. Door te experimenteren met verschillende technieken, waar ze geen volledige controle op heeft, krijgt het toeval de ruimte en kan ze zich overgeven aan het proces. Zonder vooropgezet plan, brengt ze verf aan, haalt het er weer af, brengt weer verf aan. Net zolang tot er een balans is ontstaan, tussen een bepaalde esthetiek, imperfectie en het bestaansrecht wat het schilderij heeft verworven door alles wat het heeft ondergaan.
